Depresja towarzyszy ludziom (o ile "towarzystwo" to dobre określenie) od czasów najdawniejszych. Jako pierwszy o melancholii pisał Hipokrates. Według niego "czarna żółć" oddziaływała na duszę i ciało człowieka, czyniąc go smutnym i przygnębionym. W wiekach średnich nastrój depresyjny wiązano z wpływami szatana, stąd w tej sprawie bardzo często wypowiadali się ludzie Kościoła, według których depresja nie była niczym innym, jak karą za grzechy. W wieku XVI i XVII zauważono, że niekiedy nastrój melancholijny wpływa na ludzi twórczo, o czym świadczy wiele dzieł z tamtego okresu. Ten sam wymiar depresji pojawia się ponownie w okresie romantyzmu. Smutek, żal i ból istnienia są w tym czasie wszechobecne.
Po raz pierwszy terminu "depresja", w znaczeniu "obniżenie poziomu emocji", użył w roku 1854 francuski psychiatra Jules Gabriel Francis Baillarger.
Depresja - DEPRESJA może dotknąć każdego i nękać brakiem snu, obniżeniem nastroju i szeregiem innych dolegliwości. [...]
Rozpoznanie depresji - Pomimo tak powszechnego występowania depresji i licznych kampanii medialnych, jej wykrywalność przez lekarzy pierwszego kontaktu jest stosunkowo niska. [...]
Depresja lekooporna - Amerykańskie badanie kliniczne STAR-D pokazało, że standardowa terapia jednym lekiem przeciwdepresyjnym (tutaj citalopramem) prowadzona przez 3 miesiące [...]
Depresja w psychologii procesu